MORGUNBLADIÐ, SUNNUDAGUR 10. JÚLÍ 1983

ARCONADA

Frá Helgu Jónsdóttur, fréturiurí Mbl.

f Burgos, Spáni.

LUIS Miguel Arconada, 28 ára,

er fyrsti spænski knattspyrnu-

maðurinn sem leikið hefur 50

leiki með landsliði Spánar.

Luis Arconada, markvörður og

jafnframt fyrirliði spænska

landsliðsins í knattspyrnu, er sá

leikmaður Spánar er flesta

landsleiki hefur spilað eða 50

.talsins. Eins og flestum íslensk-

um knattspyrnuáhugamönnum

er kunnugt er Arconada fyrirliði

liðs síns la Real Sociedad frá San

Sebastián (var mótherji Víkings

í Evrópukeppni meistaraliða sl.

haust).

Arconada kærir sig ekki um að

verða minnst sem fyrirliða.

Hann vill í framtíðinni að allir

félagar hans minnist hvers ann-

ars sem félaga en ekki sem

vinstri útherja eða fyrirliða.

Þann dag sem hann leggur skóna

á hilluna vonar hann að munað

verði eftir honum sem atvinnu-

manni sem ætíð lék með bjart-

sýnishug.

Það er vegna hreinnar hjá-

trúar sem Arconada er ætíð síð-

astur af félögum sínum inn á

völlinn. Eftir hlé birtist hann

alltaf síðastur úr búningsklefun-

um.

Sárustu reynslu lífs síns hefur

Arconada fengið af þeim tveim-

ur heimsmeistarakeppnum sem

hann hefur tekið þátt í. Hann

segir að honum hafi liðið mjög

illa á HM í Argentínu. Hann var

varamarkmaður með spænska

landsliðinu: Dvölin þar var öm-

urleg. Spænska liðinu var haldið

frá öðrum liðum meðan þau

höfðu frjálsar hendur ferða

sinna. Við borðuðum illa og sváf-

um lítið og loks þegar það skild-

ist að liðið var sálfræðilega

niðurbrotið var það of seint.

Þegar ég kom frá Argentínu var

ég kominn að því að yfirgefa

knattspyrnuna fyrir fullt og allt.

Faðir minn ráðlagði mér að fara

burt frá San Sebastián. Þegar

fríinu lauk ákvað ég að halda

áfram með la Real Sociedad. Ég

vildi ekki gefast upp því ég hafði

mikla unun af að leika knatt-

spyrnu."

Mér líkar

illa að vera

álitinn goð-

sögn, segir

spænska

knattspyrnu-

hetjan Luis

Miguel

Arconada

Arconada reykir ekki, hann

þolir ekki einu sinni tóbaksreyk í

bifreið sinni og leyfir því ekki

öðrum að reykja. Hann drekkur

ekki heldur vín með mat. Á

hverjum degi borðar hann

ákveðinn skammt af grænmeti,

kjöti, og ávöxtum. Hann drekkur

aldrei kaffi og þverneitar að

taka inn vítamíntöflur eða önn-

ur lyf eins og títt er um íþrótta-

menn.

Eins og svo margt fþróttafólk

er Arconada hins vegar mjög

hjátrúarfullur. Þegar hann próf-

ar nýjar buxur i fyrsta skipti og

hann er ánægður með þær notar

hann buxurnar þangað til þær

rifna. Hann notar ætíð hvíta

sokka jafnt með la Real og með

landsliðinu.

Arconada var andlega eyði-

lagður eftir HM '82. A þeirri

Arconada setti nýtt spænskt landsleikjamet um daginn í leik íslendinga

og Spanverja i Laugardalsvellinum. Hann er fyrsti spænski knattspyrnu-

madurinn með 50 landsleiki að baki.

stundu gerði hann sér grein fyrir

því að ferill hans sem landsliðs-

maður var í hættu. Hann varð að

þola harða gagnrýni úr öllum

áttum. En eftir faeina mánuði

náði hann sér fullkomlega á

strik and- og líkamlega og á nýj-

an leik varð hann ekki deilumál

manna.

Fyrir keppnina sögðu margir

að Arconada væri þegar goð-

sögn: Ég neitaði þessu alltaf.

Síðar var sagt að ég væri það

ekki, að ég væri eins.og hinir. Ég

er sá sami og áður; það er enginn

munur á Arconada fyrir HM og

eftir keppnina. Mér líkar ekki að

vera álitinn goðsögn því ég hygg

ætíð að ef fólk álítur þig það,

rennur upp sú stund að það verði

að leita að ððrum og reynir að

sýna fram á að þú sért engin

hetja. Það er ósk mín að halda

áfram, að halda jafnvægi í leikj-

um mínum án þess að einhver

reyni að hefja mig hátt. Ég vil

ekki vekja athygli. Ég er ekki

einn af þeim sem er alltof hrif-

inn af viðtölum, að teknar séu^

myndir af mér og öllu því sem

frægðin dregur á eftir sér. Ég

samþykki það því ég geri mér

gren fyrir því að það er hluti af

starfi mínu. Með mikilli ánægju

sinni ég ungum strákum því ég

man að ég var það einnig einu

sinni og ég dáði íþróttamenn,

hvernig þeir léku og hvernig þeir

klæddust.

Ég hef alla tíð verið aðdáandi

la Real. Þegar ég var 4ra ára fór

ég á leiki á Atocha (leikvangur

félagsins) með föður mínum til

þess að sjá la Real spila."

Það hvarflar ekki að Arconada

að skipta um félag. Honum líður

vel hjá la Real. Þar á hann

heima, eins og hann segir sjálf-

ur. Það er ekki aðeins spilað um

peninga þótt það sé einnig lífs-

máti okkar. Þú upplifir knatt-

spyrnuna hérna í San Sebastián

og í öllu Baskalandi á sérstakan

hátt því hún hefur lítið breyst;

þú hefur ekki skipt um treyju.

Mínir litir eru litir la Real því

frá barnsaldri hef ég dáð þá. Ég

skil að með hverjum degi er erf-

iðara að tala um velvild til

ákveðinna lita en hér er það enn

þá mögulegt. Ég hef ekki neinn

áhuga né hug á að skipta um

félag. Aðeins la Real getur

ákveðið skipti mín eða uppsögn.

Aðeins á þeirri stundu þyrfti ég

að hugsa til skiptingar.

í borg eins og San Sebastián

tilheyrir eitt íþróttafélag mikl-

um fólksfjölda, en ekki aðeins fé-

lagsmönnum og aðdáendum.

Núna er talað um þann glæsilega

árangur að tveimur félögum úr

Baskalandi hafi tekist að verða

Spánarmeistarar 3 ár í röð. Það

sýnir aðeins að hér eru góðir

knattspyrnumenn. Ég álít að það

sé mjög mikilvægt fyrir héraðið

að la Real og el Athlétic de

Bilbao hafi sigrað í spænsku

deildarkeppninni síðustu þrjú

árin."

Sjötíu og fimm ára:

Sigurður ísólfsson

fríkirkjuorganisti

í dag á stórafmæli Sigurður ís-

ólfsson, söngstjóri og organisti við

Fríkirkjuna í Reykjavík. Enginn

hefur unnið í kirkjunni við Tjörn-

ina lengur eða betur en hann.

Hálfa öld og fjórum árum betur

hefur þessi snjalli tónlistarmaður

fyllt Fríkirkjuna af glöðunv og

fögrum tónum orgelsins.

Við hugsum okkur stundum

kirkjuna sem skip, þar sem áhöfn

og farþegar sigla hraðbyri móti

bjartri sól guðsríkisins. Það má

nærri geta, hvílík hamingja það

hefur verið Fríkirkjunni í Reykja-

vík að eiga á að skipa svo öruggum

og glæsilegum skipstjórnarmanni

sem Sigurði ísólfssyni, sem hefur

staðið í brúnni í fimm áratugi og

fylgst með öllu á ferðinni blessuðu

og góðu, vökulum augum, næmri

heyrn og hlýju hjarta.

Sigurður á sér því marga og

trygga aðdáendur og vini og sam-

starfsmenn. Alla tíð hefur hann

verið hjúasæll með afbrigðum á

söngloftinu; fáum organistum hef-

ur haldist betur á góðu söngfólki

en Sigurði. Söngurinn undir hans

stjórn hefur líka jafnan verið með

því besta, sem þekkist í bænum.

Og fólki hefur þótt gaman að

syngja með hinum tónvísa og

glaðlynda drengska^armanni, Sig-

urði Isólfssyni.

Hitt er jafnvíst, að meðal al-

mennra kirkjugesta og vina,

þeirra, er ekki syngja uppi á pall-

inum, hefur Sigurður átt margan

hollvin og meðhaldsmann gegnum

árin; það hefur margur lagt leið

sína í Fríkirkjuna á helgidegi af

þeirri ástæðu meðfram, að þar

átti hann vísan afburða hljóð-

færaleik og örugga söngstjórn.

Sigurður ísólfsson er því eitt

skýrasta dæmi, sem við eigum um

það, sem sumir höfundar hafa

haldið fram með réttu, sem sé að

organistinn á söngloftinu, þar sem

hann syngur á orgelið sunnudag

eftir sunnudag, kirkjuárið um

kring og lofar Drottin á hljóðfæri

sitt, hann er nákvæmlega jafnþýð-

ingarmikill ef ekki sýnu þýð-

ingarmeiri en presturinn, sem

flytur Guðsorðið frá altari og stól.

Það er nefnilega hægt að segja

með tónum og hljómlist og söng

svo margt og margt, sem örðugt er

að koma orðum að í venjulegu

mæltu máli, en hjartað skilur; þar

sem orðunum sleppir, þar tekur

hljómlistin við. Og það sem prest-

arnir allir, sem Sigurður hefur

starfað með öll 54 árin sín bless-

unarríku, hafa ef til vill ekki getað

komið orðum að, þótt þeir væru

allir af vilja gerðir, það hefur Sig-

urður ísólfsson mótað í margvís-

legum hendingum og hljómum

meistaranna góðu, sem hann hef-

ur túlkað af svo mikilli hollustu og

glæsibrag, og hann hefur bætt við

í flutningnum sinni stóru og

björtu sál, sínu stóra og hlýja

hjarta, sem er fullt af mannlegri

reisn og kærleika og góðvild í garð

annarra manna.

Einhvern tíma var sagt, að góð-

ur tónlistarmaður þyrfti að vera

gáfaður, áhugasamur um sérhvað

mannlegt, kunnugur göfugustu

hugsunum þjóðanna fyrr og nú,

læs á bókmenntir þeirra fornar og

nýjar, gæddur innsæi, næmi og

skarpskyggni á samtíð og sögu,

góðviljaður, kærleiksríkur og öf-

undlaus; en ef hann skorti eitt-

hvað eitt af þessu, þá megi heyra

það á hverjum einasta tóni, sem

hann leikur. Af kynnum mínum

við organistann okkar í Fríkirkj-

unni hefur mér orðið fullkomlega

ljóst, að það eru fyrst og fremst

eðlisþættir hins sanna tónlistar-

manns, sem gert hafa hann að

þeim afburða kirkjuorganista,

sem hann er skilningur hans.

trúarhiti, næmi og stórhugur. I

sem fæstum orðum: Þetta er mað-

ur á háu plani. Hann hefur alltaf

verið brennandi í andanum og

aldrei sparað neina fyrirhöfn til

þess að tónlistin í Fríkirkjunni

mætti vera fyrsta flokks. Andi

þessa prédikara orgelsins hefur

mótað og merkt þá tilbeiðslu og

þann lofsöng, sem fluttur hefur

verið í Fríkirkjunni Guði til dýrð-

ar. Og fyrir það er söfnuðurinn

allur Sigurði ísólfssyni innilega

þakklátur og þær þakkir eru færð-

ar hér í fátæklegum orðum, um

leið og Sigurði og fjölskyldu hans

er beðið blessunar Guðs í bráð og

lengd.

Gunnar Björnsson,

fríkirkjuprestur.

GEÐVERNDARFELAG ISLANDS

FULLGILT ÖRYRKJABANDALAGSFÉLAG

PÓSTGÍRÓ 3-4-5-6-7-9

Dregið verður 15. júli 1983

ATHUGID AHUGAVERDAVINNINGA

newspaper:morgunblaÐiÐ lang:is arconada

Hemeroteca

MORGUNBLADIÐ, SUNNUDAGUR 10. JÚLÍ 1983