1909 Plaża Ondarreta
Tutaj wszystko się zaczęło. Na piaskach Ondaretty, z widokiem na Morze Kantabryjskie, La Real rozgrywał pierwsze mecze i wygrał pierwszy tytuł: Puchar Króla w 1909 roku.
1928 Finały w Santander
Trzy mecze były konieczne do zdecydowania kto wzniesie w górę Puchar Króla. Potrójny finał przeciwko Barcelonie dzięki “Odzie do Platka” - poemacie Rafaela Albertiego i kontrodzie Gabriela Celayasa, poety Realu Sociedad.
1929 Paco Bienzobas - pierwszy król strzelców La Ligi
La Real był wśród tych klubów, które wystąpiły w pierwszym sezonie ligi. Zajął czwarte miejsce, a Paco Bienzobas został najlepszym strzelcem z 17 trafieniami na koncie. Zmarł w 1981 roku, dzień po tym, jak La Real wygrał swój pierwszy ligowy tytuł.
1931 Tytuł, który został przegrany przez bilans bramkowy
La Real prowadził w lidze przez większą część sezonu, ale finalnie tyle samo punktów miał Athletic z Bilbao i Racing z Santander. Z powodu niekorzystnego bilansu bramkowego drużyna prowadzona przez Harry’ego Lowe’a na koniec sezonu zajęła trzecią lokatę.
1951 Chamartin (Bernabéu) finał Pucharu
Prowadzeni przez trenera Benito Diaza i powrocie kilku zawodników, którzy pomogli Valencii w zdobyciu mistrzostwa kraju (Eizaguirre, Igoa i Epi), La Real świetnie spisał się w Pucharze. Real Madryt został pokonany w półfinale, ale w finale na nowym stadionie Chamartin (obecnie Santiago Bernabeu) lepsza okazała się Barcelona. Gdyby trójka wspomnianych wcześniej piłkarzy pozostała w klubie, Real Sociedad miałby więcej trofeów.
1967 Puertollano, droga do nieba
Za każdym razem kiedy La Real upadał, powracał mocniejszy. Awans wywalczony w Puertollanie (mieście królewskim) przeciwko Calvo Sotelo okazał się początkiem złotych czasów.
1976 Ikurrina na Atotxy
5 grudnia 1976 roku, rok po śmierci generała Franco, Ignacio Kortabarria z Realu Sociedad i Jose Angel Iribar z Athleticu, kapitanowie drużyn, wyszli na murawę niosąc baskijską flagę (Ikurrinę), której publiczne pojawianie się dopiero co miało zostać zalegalizowane. Sam mecz, rozgrywany na cześć Gaztelu (byłego piłkarza La Realu), zakończył się wynikiem 5:0 dla ekipy Txuri-Urdin i sprawił, że Ikurrina przestała być zabroniona. Rodziła się drużyna mistrzów.
1979 Play off przeciwko Interowi
Po porażce 0:3 na San Siro, La Real próbował odwrócić wynik dwumeczu. Pomimo wspaniałej postawy wynik 2:0 nie wystarczył. Świadkowie tamtego spotkania zgodnie twierdzą, że był to najlepszy w historii mecz rozegrany na stadionie Atotxa. La Real zaznaczył swoją pozycję na mapie piłkarskiej Europy.
1980 Rekord meczów bez porażki
11 maja 1980 roku La Real osiągnął hiszpański rekord 38 spotkań z rzędu bez porażki na stadionie Sanchez Pizjuan w Sewilli (32 w jednym sezonie). Po dziś dzień w innych ligach europejskich tylko Milan Arrigo Sacchiego pobił ten rekord, który zostaje niepokonany nigdzie indziej. Porażka ta była podwójnie bolesna, bo położyła kres mistrzowskim aspiracjom zespołu.
1981 Gijón, Nareszcie mistrzostwo!
“Olaizola podaje piłkę do Alonso, Alonso dośrodkowuje, Castro skacze i wypiąstkowuje futbolówkę, ta spada pod nogi Gorriza, Gorriz strzela! Czekajcie, Zamora ma piłkę, uderza….goooooooool! Panie i panowie, to nieprawdopodobne”! Relacja Joseana Alkorty pozostaje w naszych głowach. Rok po przegraniu tytułu, La Real zdobywa pierwsze ligowe mistrzostwo po bramce w ostatniej minucie spotkania.
1982 Atotxa, drugie mistrzostwo
Ostatni mecz sezonu miał zostać rozegrany przeciwko sąsiadom z Bilbao. Bramki Zamory i Lopeza Ufarte w drugiej połowie meczu dały Realowi zwycięstwo. Atotxa i cała prowincja Gipuzkoi była przepełniona radością. Byliśmy mistrzami drugi raz.
1983 Hamburgo, półfinał Pucharu Europy
La Real nigdy nie dotarł tak daleko. W tych elitarnych klubowych rozgrywkach udało się zajść do półfinału i zmierzyć się z Hamburgiem. Vikingur z Reyjkjaviku, Celtic i Sporting z Lizbony zostali pokonani wcześniej. Po remisie u siebie La Real został pokonany po golu ze spalonego. Niemcy ostatecznie sięgnęli po puchar po pokonaniu w finale Juventusu.
1987 Saragossa, Puchar Króla
Zwycięzcy mieli zostać wyłonieni w konkursie rzutów karnych. W trakcie ekstremalnie gorącego wieczoru w Saragossie wielki kapitan, bramkarz Luis Arconada obronił jedenastkę wykonywaną przez Quique Ramosa z Aletico i Real Sociedad po raz drugi w historii zdobył Puchar Króla. W samym meczu padł wynik 1:1 po golach Lopeza Ufarte i Begiristaina.
1998 Madrid, Zabójstwo Aitora Zabalety
8 grudnia 1998 roku to najczarniejszy dzień w naszej historii. Podróżujący razem z dziewczyną na rewanżowy mecz trzeciej rundy Pucharu UEFA nasz kibic Aitor został zamordowany nożem w pobliżu stadionu Vicente Calderon. Mecz został rozegrany, a część kibiców z Madrytu wciąż obraża jego pamięć. Nigdy nie zapomnimy o Aitorze.
2003 Anoeta, niemal trzecie mistrzostwo
Pamiętliwy mecz na Anoecie. Drużyna prowadzona przez Raynalda Denoueixa grała przeciwko galaktycznemu Realowi Madryt. Zwyciężyliśmy 4:2 dziękim dwóm golom Kovacevicia oraz trafieniom Nihata i Xabiego Alonso. Do samego końca tytuł wydawał się w zasięgu ręki, ale La Real przegrał kluczowe spotkanie rozgrywane 800 kilometrów od domu, na oczach 10 tysięcy kibiców, którzy przyjechali na ten mecz do Vigo.
2004 Narodziny żeńskiej drużyny
Po starcie w najniższej lidze potrzeba było dwóch sezonów, aby kobiecy zespół znalazł się wśród najlepszych. Rok po roku La Real staje się coraz mocniejszy i znajduje się wśród najlepszych zespołów ligi.
2010 Awans i stulecie
Trzeci rok w drugiej lidze. Sezon stulecia klubu. Kręgosłup drużyny składa się z piłkarzy, którzy w przyszłości będą grali w La Lidze. Drużyna prowadzona przez Martina Lasarte zapewniła sobie awans na stadionie w Kadyksie. Klub zaczął stawać na nogi w tym samym roku także pod względem finansowym, gdzie rok wcześniej decyzje skutkowały widmem bankructwa i sytuacja wymagała porozumienia z wierzycielami. W ogniu świętowania awansu trener Lasarte wypowiedział znamienne słowa “no se desunan”, czyli “trzymajmy się razem”. “Z takimi kibicami, z tym klubem, wszyscy z jednym celem - to miasto nie ma limitów”.
2013 Lyon i Manchester, podróż po Europie
Po zapierającym dech w piersiach sezonie pod wodzą Philippe’a Montaniera La Realowi udało się pokonać Olympique Lyon w czwartej rundzie kwalifikacji Ligi Mistrzów m.in. dzięki cudownej bramce Antoine’a Griezmanna na stadionie Stade Gerland. Pomimo rozczarowujących występów w fazie grupowej środowisko kibiców stanęło na wysokości zadania. Szczyt udało osiągnąć się w Manchesterze, gdzie 5000 osób z Piccadilly Square spotkało się z kolejnymi 2000 kibiców pod stadionem Old Trafford, którzy czekali na nich i na mecz.
Zubieta, teraźniejszość i przyszłość
Zubieta to najwyższa wartość La Realu. Obiekty treningowe i akademia dla przyszłych graczy zespołu. Dzięki wykonanej tam pracy Real Sociedad jest zespołem z bardzo wysokim procentem piłkarzy w pierwszej drużynie, która trenowała tam i przebiła się z juniorskich ekip.
Piłka nożna i dużo więcej
Poza futbolem La Real ma także kilka innych sekcji sportowych: atletyczną, hokeja na trawie, baskijską pelotę czy nurkowania. Historia trwa ponad sto lat, a sekcja atletyczna jest najstarsza wśród nich, a sekcja hokeja na trawie kobiet najbardziej utytułowana z kilkoma mistrzostwami ligi na koncie.
Nie tylko sport, kultura także
Real Sociedad to nie tylko piłka nożna czy sport ogólnie. Jego wkład w kulturę jest nieoceniony. Eduardo Chillida, jeden z najbardziej znanych baskijskich rzeźbiarzy występował w klubie jako bramkarz w sezonie 1940/41. “Grając w futbol nauczyłem się wielu rzeczy, które miały przełożenie na moją późniejszą pracę”. Elias Querejeta, reżyser kilku ważnych dzieł hiszpańskiej kinematografii również grał w drużynie (6 goli w 41 występach). Osobiście przekonał grupę kolegów z La Realu kiedy zakładał studio fimowe “Laponia Films” do założenia go razem z nim. Później ta wywtórnia była odpowiedzialna za stworzenie arcydzieła pod tytułem “Viridiana”.